Zoals de meeste die mij kennen weten dat ik dodenherdenking wel vind van een punt van stil staan bij de gebeurtenissen uit de tweede wereldoorlog, waarbij dit ook de laatste dag is geweest waarin Nederland in oorlog verkeerde. Zeker het moment van 20:00 is altijd wel een stukje stil staan bij de mensen die het niet hebben mogen overleven. Ondanks dat het inmiddels 67 jaar geleden is, kan het zeker geen kwaad om er bij stil te staan.

Vroeger hielt je alleen je mond tijdens Dodenherdenking, maar gezien we nu voornamelijk een internet maatschappij hebben, is het ook netjes om je vinger is van je toetsenbord af te halen. Ik moet zeggen gisteren was het redelijk rustig rond acht uur, maar het is altijd weer jammer dat mensen zijn die er geen waarde hechten. Het natuurlijk iedereen voor zich wat die vind om alles aan de kant te leggen. Voor mij is het heel makkelijk en schuif alles aan de kant en kijk ook netjes mee op Nederland 2 naar de statige ceremoniële vertoning vanuit het Rijk, het leger en het koningshuis.

Ik moet wel bekennen dat ik het vorig jaar heb gemist, dus daar kan ik sowieso al niets over zeggen. Ik vond het er dit jaar er erg netjes/ statisch er uit zien. Eigenlijk te netjes voor woorden, maar toen ik de officieren van het Nederlandse legen naar de kransen toe zag lopen, moest ik toch denken aan een stel Japanse soldaten.

Bevrijdingsdag

Van 5 mei weet ik dat we onze vrijheid mogen vieren, natuurlijk ook een hele belangrijke dag. Alleen ik kan mij herinneren dat deze dag voornamelijk in het teken stond dat we de militaire colonne door de straten zagen rijden, als eerbetoon voor hun strijd in 1945. Vanaf de jaren 90 hebben we het voor de rest maar aangekleed, als nationale feestdag, vieren dat we elk jaar weer opnieuw kunnen leven in de vrijheid.

Natuurlijk vind ik een feestje ook leuk, maar weet niet wat ik er nou echt van moet denken, je moet wel vieren dat je in vrijheid leeft, maar om daar een feestje van te bouwen? Als ik er zo over denk denk ik bij mij mezelf, het lijk net op als je iemand overlijd en de volgende dag zou die jarig zijn en dan geven we ook maar een feest…

Het is redelijk sceptisch bedoeld, zeker als we het hebben over een gebeurtenis van 67 jaar geleden denken, maar toch. Voor alle kanten is er wel wat voor te zeggen en zelf zal ik hier natuurlijk ook gewoon aan mee doen. Bedoel vrijheid is feest en leven in een staat waar we meestal onze mening mogen geven dat is natuurlijk overweldigend.

Alleen vraag me aan de andere Bevrijdingsdag, vier je alleen het leven die we nog hebben van na de tweede oorlog, maar aan de andere kant vier je het ook omdat we elke dag onze vrijheid hebben, toch of zie ik wat over het hoofd?

Vrijheid

Leven in vrijheid is leven waarin mensen gelijk worden behandeld, waar geen groot verschil zit in mensen tussen arm en rijk, waar mensen een goede behandeling kunnen krijgen en waar we met ze alle kunnen strijden tegen het kwaad en verkeerde personen. Dat is voor mij meer vrijheid.

Als ik naar mijn eigen situatie kijkt, vrijheid is beperkt, je mag buiten door de straten lopen, je mag overal en nergens heen. Maar als er dingen zijn die niet kloppen, mag je er dan nog wel wat van zeggen tegenwoordig? Als je wilt strijden tegen ongedierte (lees verkeerde mensen), mag je hier wel tegen op treden? of kunnen die wel gewoon ongestoord hun gang gaan?

Vrijheid is voor mij ook rechtvaardigheid en daar zitten nog te veel scherpen kantjes aan, mensen die gewoon eerlijk hun werk doen, overal aan bij dragen en proberen hun lasten te voldoen, dat zijn mensen die beloond moeten worden en niet de criminelen die in de top van bedrijven zitten of bij het rijk. Want dat zijn mensen de beslissen over het lot van hun eigen personeel of juist van alle burgers…